سابقه استفاده از فیبر نوری در ایران به اوایل دهه 1360 برمیگردد. در آن زمان، با توجه به نیاز فزاینده به پهنای باند بیشتر برای ارتباطات، مجتمع تولید فیبر نوری در پونک تأسیس شد و اولین فیبر نوری به طول 54 کیلومتر از تهران به سمت کرج کشیده شد.
در پی آن، از تهران به سمت شهرهای دیگری نظیر ساوه، گرمسار و قزوین نیز فیبر نوری کشیده شد. این اقدامات اولیه نشاندهنده تعهد ایران به استفاده از فناوریهای پیشرفته برای بهبود زیرساختهای ارتباطی خود بود.
در سال 1370، با راهاندازی مرکز تحقیقات فیبر نوری در دانشگاه علم و صنعت ایران، گامهای بلندی در جهت بومیسازی فناوری فیبر نوری در کشور برداشته شد. این مرکز تحقیقات با همکاری دانشگاهها و صنایع داخلی، موفق به تولید فیبر نوری و تجهیزات جانبی آن شد و نقش مهمی در توسعه این فناوری در ایران ایفا کرد.
در دهه 1380، با افزایش تقاضا برای اینترنت پرسرعت، اپراتورهای مخابراتی شروع به سرمایهگذاری گسترده در توسعه شبکههای فیبر نوری در سراسر کشور کردند. این سرمایهگذاریها منجر به گسترش قابل توجه دسترسی به فیبر نوری در مناطق مختلف ایران شد.
امروزه، فیبر نوری به عنوان یکی از مهمترین زیرساختهای ارتباطی در ایران شناخته میشود. از این فناوری در طیف گستردهای از کاربردها، از جمله ارتباطات راه دور، شبکههای پرسرعت، تلویزیون کابلی و اینترنت پرسرعت استفاده میشود.
در اینجا برخی از نقاط عطف کلیدی در تاریخچه فیبر نوری در ایران آمده است:
- اوایل دهه 1360: تأسیس مجتمع تولید فیبر نوری در پونک و کشیدن اولین فیبر نوری از تهران به کرج
- سال 1370: راهاندازی مرکز تحقیقات فیبر نوری در دانشگاه علم و صنعت ایران
- دهه 1380: سرمایهگذاری گسترده اپراتورهای مخابراتی در توسعه شبکههای فیبر نوری
- امروزه: فیبر نوری به عنوان یکی از مهمترین زیرساختهای ارتباطی در ایران شناخته میشود
فیبر نوری نقش مهمی در توسعه اقتصاد دیجیتال ایران ایفا میکند و به مردم امکان میدهد تا از مزایای اینترنت پرسرعت و سایر خدمات ارتباطی پیشرفته بهرهمند شوند. با توجه به اهمیت این فناوری، دولت ایران متعهد به توسعه و گسترش شبکههای فیبر نوری در سراسر کشور است.
منابع: